De regering bereidt zich voor om nogmaals hard in te hakken op onze levensstandaard. Onder meer de sociale zekerheid komt opnieuw in het vizier. Een ideaal ogenblik dus om de aandacht op iets totaal anders te vestigen: de boerkini. De Antwerpse burgemeester probeerde zelfs de rol van ‘feminist’ te spelen, maar schoot ook als historicus tekort toen hij de feministische beweging herleidde tot de beha-verbrandingen door de Dolle Mina’s. Feminisme betekent opkomen voor het recht om baas te zijn over eigen lichaam en kledij, maar ook om een degelijke levensstandaard voor iedereen mogelijk te maken. De besparingen op de sociale zekerheid en andere maatregelen van deze asociale regering treffen vrouwen bijzonder hard. Moest het establishment ook maar een beetje met de positie van vrouwen inzitten, dan zou het stoppen met het huidige besparingsbeleid.
Maar neen dus, rechts ontdekt vrouwenrechten enkel als het de aandacht van het asociale beleid kan afleiden of als het kan gebruikt worden om een racistische agenda te dienen. Dat vat de hele discussie over het boerkini-verbod samen. Bijna schreven we ‘non-discussie’, maar we zijn consequent en verdedigen ook het recht van nonnen om in religieus gewaad verfrissing te zoeken aan de stranden. Wij verdedigen het recht van vrouwen om te dragen wat ze willen én het recht om niet te dragen wat ze niet willen. Anders gezegd: het recht om een hoofddoek te dragen maar ook het recht om geen hoofddoek te dragen. De kleding-politie in Frankrijk doet denken aan gelijkaardige optredens van de politie in landen als Saoedi-Arabië of Iran, enkel de invulling van wat ‘regimeconforme kledij’ is verschilt.
Gisteren werd actie gevoerd in Antwerpen, vooral door vrouwen. Er waren vrouwen getooid in boerkini, maar even goed in zwempak of met alledaagse kledij. Wij zijn baas over eigen lichaam en kledij, was de centrale boodschap. De media spraken van 100 tot 150 aanwezigen. Het was beperkt, maar voor een actie in volle zomer en zonder grote organisaties die het ondersteunen is dat zeker niet slecht.
Er was ook een kleine tegenactie door het Vlaams Belang. Filip Dewinter had daartoe opgeroepen, maar gaf zelf verstek. Hij liet zijn troepen stikken, waardoor neonazi’s van diverse pluimage een grotere impact hadden. Met een tiental waren ze. Vanop de kaaien riepen ze naar de actievoerders op het Steenplein. Ze riepen onder meer: ‘Waar zijn die boerka’s?’. Blijkbaar kennen de veeleer oudere extreemrechtse activisten in al hun haat het verschil niet tussen een boerka en een boerkini? Het zijn nochtans twee Nederlandstalige woorden. Het kan natuurlijk ook zijn dat wat last hadden van de warmte.
Protest tegen racisme en de retoriek van verdeeldheid is belangrijk. Alles wat ons verdeelt in de strijd tegen het asociale beleid verzwakt ons. Dat is de ware reden van de aanhoudende zondebokpolitiek van onder meer N-VA waarbij alle problemen toegeschreven worden aan vluchtelingen, migranten, Berbers, Franstaligen, werklozen, socialisten, vakbondsmilitanten, boerkini-dragende vrouwen, … Daar tegenover is er nood aan eenheid van onderuit. De actie van gisteren draagt daaraan bij.
Enkele foto’s door Liesbeth:
