De historische verkiezingsnederlaag van het Vlaams Belang leidt tot nieuwe discussies in de partij. Op de verkiezingsavond werd dat reeds voorspeld door voormalig parlementslid Freddy Van Gaever. Een ander voormalig parlementslid – met de forse krimp zijn er meer ‘voormalige’ dan huidige parlementsleden – wachtte niet lang om de kritiek op straat te gooien. Bart Laeremans nam ontslag uit het partijbestuur en gaf kritiek op de harde koers van Dewinter. Het duurde niet lang voor de interne mail van Laeremans publiek was.
Laeremans is uit Vlaams-Brabant afkomstig. Daar haalde het Vlaams Belang geen enkele verkozene meer. In Limburg en West-Vlaanderen werden evenmin Kamerleden verkozen, maar toch nog nipt telkens één Vlaams parlementslid. In Vlaams-Brabant niet, daar raakte niemand herverkozen. Het is meteen het einde van de parlementaire loopbaan van Bart Laeremans, brulboei Filip De Man, Hagen Goyvaerts, Joris Van Hautem, Wim Van Dijck en voormalig Europarlementslid Philip Claeys. Nadat Laeremans jarenlang in Vlaams-Brabant samenwerkte met de weinig fijnzinnige Filip De Man, merkt hij nu plots een probleem op met de harde toon van het Vlaams Belang en kopstuk Dewinter.
Toen De Man in 2008 stelde dat de Europese cultuur “superieur” is, zweeg Laeremans. Toen De Man uithaalde naar de pas verkozen Amerikaanse president Obama omdat die enkel verkozen werd door de “negerstemmen”, zweeg Laeremans. Maar nu hij niet meer verkozen is, heeft hij plots een probleem met de uitspraken van Dewinter als die zegt dat “niet de vergrijzing maar de verbruining” het probleem is of dat we “het geld moeten halen waar het zit: bij Rachid en Khalid”. Laeremans beweert nu een probleem te hebben met deze terminologie, niet eens met de inhoud ervan. Dat het geld in de zakken van rijke speculanten en andere bankiers zit en niet bij mensen die uit wanhoop hun geboortestreek verlaten, komt niet eens bij deze extreemrechtse politici op.
Het was voorspelbaar dat de kritiek van Laeremans een brede weerklank in de media zou vinden. Uiteraard wordt dit uitgespeeld. Maar tegelijk maakt het duidelijk dat het Vlaams Belang enorme problemen kent. Doorheen de jaren in de parlementen zijn heel wat VB’ers aan het pluche gewoon geraakt. De focus was op de salons van de parlementen komen te liggen, terwijl de militante slagkracht afkalfde. Toen de electorale scores beter waren, hadden Laeremans en co er geen probleem mee dat Dewinter en Dewinter alleen besliste over de partijkoers. Nu liggen de kaarten anders.
Wij kanten ons uiteraard tegen het racisme van Dewinter en zijn partij. Niet reageren op flagrante gevallen van racisme, zal er geen einde aan maken. Die VB’ers die vandaag hun kritiek publiek maken, zijn in hetzelfde bedje ziek als de vorige groep die vertrok om via de N-VA hun verblijf in de parlementen te verlengen. Moesten ze iets van hun kritieken ernstig gemeend hebben, dan zouden ze deze ook toen het electoraal goed ging geuit hebben.
Alleszins ziet het er naar uit dat de partijraad van het VB op 2 juni een geanimeerde bijeenkomst zal worden. Er wordt gezocht naar een nieuwe voorzitter, er moet beslist worden over de tientallen medewerkers die hun job verliezen, tal van voormalige parlementsleden moeten stilaan beslissen over hun toekomst,… De interne verdeeldheid kan ongetwijfeld nog even opleven. Maar de Europese verkiezingen hebben aangetoond dat de ruimte voor een brede waaier aan extreemrechtse partijen er niet kleiner op geworden is. Een terugkeer of hernieuwde opmars van hardere rechtse formaties, al dan niet in de vorm van het Vlaams Belang, is ook hier niet uitgesloten. Laat ons de antifascistische strijd verderzetten om de ruimte hiervoor te beperken.
