Filip Dewinter laat zijn partij een duidelijke positie innemen naar aanleiding van de oorlog in Gaza. Dit standpunt zal in bepaalde nostalgische kringen bij extreem-rechts niet populair zijn, daar overweegt immers nog steeds het anti-Joodse standpunt van de jaren 1930 en 1940. Bij Dewinter niet, die heeft een andere centrale vijand: de bevolkingsgroep die uit de Arabische wereld afkomstig is.
Als Israël ten oorlog trekt tegen de bevolking van Gaza en daarbij reeds meer dan 900 dodelijke slachtoffers maakte, dan heeft Dewinter daar het volste begrip en zelfs sympathie voor. Dat is immers in het belang van de “vrede”, aldus de VB-kopman. “Wie vrede wil, moet klaar zijn voor oorlog”, verklaarde hij. Dewinter voegde er aan toe: “Israël is en blijft een bolwerk van democratie en vrije meningsuiting.”
Uit puur stemmenbejag en opportunisme kiest Dewinter kant in de oorlog tegen de bevolking van de Gazastrook. Hij probeert dit te verhullen door alsnog te zeggen dat hij voor een onafhankelijke Palestijnse staat is, maar dat is ondergeschikt aan zijn steun aan de staatsterreur door het Israëlische regime. Hiermee maakt Dewinter duidelijk hoe opportunistisch zijn partij is.
In naam van de “democratie” en de “vrije meningsuiting” eist Dewinter ook een hardere repressie van anti-oorlogsacties, zeker indien deze uit de hoek van de AEL komen. Wij hebben niets te maken met de AEL en verwerpen de methode van diegenen die in de marge van anti-oorlogsbetogingen overgingen tot gewelddaden, dat discrediteert de acties en de beweging. Maar we verwerpen ook de poging om het sociale isolement van de kleine groepjes relschoppers aan te grijpen om de democratische rechten op betogen zelf te ondermijnen.
Het getuigt van een enorme hypocrisie dat Dewinter enerzijds pleit voor meer repressie en het beperken van de vrije meningsuiting en dat hij anderzijds steun geeft aan een brutale en bloedige oorlog in naam van dezelfde “vrije meningsuiting” en zogenaamde “democratie”.
