Het Front National beweerde dat het zichzelf had vernieuwd na het verdwijnen van de voormalige in opspraak gekomen voorzitter-voor-het-leven Daniel Féret. De nieuwe voorzitter werd Michel Delacroix, een eveneens omstreden figuur bij wie enige jaren geleden nog wapens werden gevonden. Nu kwam Delacroix opnieuw in opspraak wegens het zingen van een anti-Joods liedje.
Hij deed dit in het gezelschap van Luc Vankeerbergen, een OCMW-raadslid voor het VB in Machelen. Dit bevestigt nogmaals dat het water tussen het Belgicistische FN en het Vlaams-nationalistische VB soms veel minder diep is dan gedacht. Voor de verkiezingen zouden er in het Brusselse zelfs afspraken worden gemaakt om elkaars campagne niet te doorkruisen, een topman van het FN (Patrick Sessler) was ook een tijdlang bij het VB actief. Sessler werd destijds gefotografeerd toen hij een nazi-groet bracht aan het graf van de Spaanse fascistische dictator Franco.
Hun nationalisme mag dan al anders zijn, de afkeer tegenover migranten wordt wel gedeeld door VB’ers en FN’ers. Vankeerbergen en Delacroix zongen samen een lied over de holocaust: “Mijn kleine Joodse is in Dachau. Ze zit in de ongebluste kalk. Ze heeft haar getto verlaten om levend verbrand te worden.” Eerder verklaarde FN-kamerlid Cocriamont reeds dat hij een negationist is (en bijgevolg het bestaan of de omvang van de concentratiekampen betwist).
Het FN heeft Delacroix aan de deur gezet, hij blijft wel parlementslid. Bij het VB werd Vankeerbergen meteen uit de partij gezet. Het filmpje lekte uit omdat het werd gebruikt in het echtscheidingsdossier van Delacroix.
De vernieuwing van het FN is een doekje voor het bloeden. Het gaat om dezelfde oude kliek van racisten en holocaustontkenners die er reeds de dienst uitmaakte toen Féret zichzelf nog als Führer beschouwde. Het verdwijnen van Féret moest de aanzet vormen om een actieve kern uit te bouwen, een kaderpartij zoals ook het Vlaams Belang over een breder partijkader beschikt. Ook dat lijkt niet te lukken. Hierdoor komt het vernieuwde FN niet verder dan het oude FN: de partij valt enkel op door haar racisme en incidenten, maar niet omdat het een antwoord zou bieden op de sociale problemen waarmee brede lagen van de bevolking worden geconfronteerd.
