Overzicht van de strijd tegen extreem-rechts aan de Ugent

Sinds de NSV (Nationalistische Studentenvereniging) haar aanvraag indiende eind november, is ALS zeer actief bezig geweest met de bestrijding van extreem – rechts aan de Gentse Universiteit. Nu de succesvolle betoging van 6 maart achter de rug is en de erkenning van NSV voorlopig (?) van de baan, vonden we het even tijd voor een overzicht van de gebeurtenissen.

De strijd is echter nog niet gestreden! NSV dreigt zo ver te gaan als de Raad van State met hun dossier. De steun van de meeste verenigingen en studenten hebben ze echter niet. Wat in Gent aan het gebeuren is, kan als goed voorbeeld dienen voor andere studentensteden, waar NSV ongetwijfeld ook erkend zal willen worden de komende jaren. Onder het mom van ‘vernieuwing’, willen ze zichzelf als een vreedzamere en correctere organisatie voorstellen. Echter, daar valt weinig over te discussiëren, zolang het in de realiteit niet bevestigd wordt. Ook interessant om te volgen zijn de ontwikkelingen rond KVHV Gent, die zelfs hun eigen NSV – vrienden langs rechts dreigen voorbij te steken…

– Eind november komt NSV Gent – praeses Arno D’hooge pleiten voor de toelating van NSV in het PFK. De gespierde taal ontbreekt niet. NSV zou meer in orde zijn met hun dossier dan de meeste verenigingen in het PFK en ‘het enige wat hen tegenhield zouden ideologische verschilpunten zijn’. Op het moment dat D’hooge wordt ondervraagd door zowat alle PFK – leden, wordt duidelijk dat hij weinig heeft om op te steunen: zich verantwoorden of zich distantiëren voor het geweld van andere afdelingen en de racistische uitspraken die zelfs in Gent nog schering en inslag zijn, zit er niet in. Arno kan zich alleen beroepen op juridische argumenten, en dat is hij tot op de dag van vandaag blijven doen.

– In de maand die volgt zitten verschillende linkse verenigingen, waaronder ALS en Comac samen om aan een ‘dossier’ te werken, dat zowat al het foute van NSV samenvat. Dat dossier werd gestart door een ALS’er, door de wil van andere organisaties om samen iets te doen aan de eventuele toetreding van NSV werd het al gauw een concrete samenwerking. Dit resulteerde dan ook in 18 bladzijden ‘illustere geschiedenis van NSV’: gewelddaden, racistische uitspraken en evidente banden met het Vlaams Belang. De meeste feiten kennen we al, maar na wat onderzoek te doen, bleek dat er in het recente verleden ook heel wat mispeuterd werd door de ‘commilitones’. Na het artikel vonden overigens nog eens twee feiten plaats: geweld in Antwerpen en verstoring van onze activiteiten in Gent.

– Op basis van dat artikel konden we een paar verenigingen overtuigen om in de stemming van eind december de NSV buiten te houden. Bovenal was het een belangrijk instrument om de studenten te overtuigen: via de verschillende universiteitsfora werd het gepubliceerd en tevens werd er zeer zwaar gedebatteerd. Hierbij kwamen meerdere kameraden vaak zeer goed tussen. Zelfs via internet konden we dus een aantal mensen overtuigen. De stemming in het PFK was daar een logische weerspiegeling van: een overgrote meerderheid stemde tegen.

– Na de examenperiode werd duidelijk dat de stemming opnieuw moest worden gedaan, wegens een procedurefout. De sociale raad boog zich over het dossier en stuurde het dus terug naar het PFK. Recent vond deze ‘tweede ronde’ opnieuw plaats, en de uitslag was deze keer nog duidelijker: 8 stemmen tegen in plaats van 7. Interessant was dat NSV bijna de steun van KVHV had verloren door ruzie tussen beide verenigingen.

– Een week later organiseerde ALS samen met een paar andere verenigingen de pamfletactie tegen de komst van Bruno Valkeniers (op een KVHV-meeting). Dit werd ook een succes, en vanaf toen was ook duidelijk dat we moesten letten op het KVHV. Niet alleen is deze organisatie hier in Gent een pak rechtser dan wat we op nationaal vlak van hen gewoon zijn, tevens zijn ze al een paar keer uit de bocht gegaan. De uitnodiging van Valkeniers was alleszins een stap te ver en de nodige stappen in het PFK zullen ondernomen worden.

– Naar aanloop van de Anti-NSV betoging voerden we een zeer succesvolle campagne. Net als vorig jaar in Antwerpen werkte dit feit op de zenuwen van enkele fascisten. Dit zorgde dan weer voor het ondertussen beroemde nummertje aan de Blandijn, waarbij 2 NSV’ers moesten afdruipen voor de ogen van een vol auditorium.

– De betoging van 6 maart verliep perfect. Er zijn 1200 mensen op een vreedzame manier op straat gekomen tegen fascisme en de voedingsbodem ervan. De fascisten claimen echter wel dat er sprake geweest zou zijn van links geweld en dat zij zich voorbeeldig gedroegen. Als men de media moet geloven, zou je hen haast nog gelijk geven. Echter, wat er vooral gebeurd is, zijn preventieve arrestaties bij de groep ‘illegale’ betogers. Daarnaast zouden ook enkele antifa’s verantwoordelijk geweest zijn voor een paar geïsoleerde vandalenstreken. Het echte geweld? Zoals wij aan den lijve ondervonden hebben, was dit voornamelijk afkomstig van betogers uit het NSV kamp. Niet alleen zagen we heel wat knokploegen passeren aan de Zuid, waar op dat moment ons feestje aan de gang was, maar tevens werd in het holst van de nacht een aanval uitgevoerd op het regionale ALS secretariaat. Het zouden Nederlanders geweest zijn van Holland Hardcore, die eerder werden uitgenodigd door Jonathan Fernande, ondervoorzitter van het KVHV. De politie werd erbij gehaald en de balans is een kapotte bril en tevens een deur die niet echt meer goed werkt. Dat er onder de fascisten niet veel arrestaties vielen, zegt niet per sé iets over geweld: preventieve arrestaties hoeven immers niks met geweld te maken hebben en de tactiek van de fascisten was om zich te verspreiden in kleine groepen door de straten van Gent.

Samenvattend kunnen we stellen dat we met de Actief Linkse Studenten heel wat resultaat geboekt hebben. 1200 man bijna alleen op de been brengen is niet niks, en de positieve reacties stromen op dit moment binnen. We willen ons distantiëren van de groep die besliste illegaal te gaan betogen, en beschouwen deze actie als contraproductief. Wel wensen we nog steeds zoveel mogelijk samen te werken betreffende dit thema met andere verenigingen. Het belangrijkste is dat er voldoende afspraken gemaakt worden en dat we weten waar onze verschilpunten liggen en wat nu juist de zaken zijn waar we op een lijn moeten staan.

De strijd tegen extreem – rechts aan de UGent gaat voort. Er is nog steeds (bij het schrijven van dit artikel) geen definitieve beslissing over de toelating van NSV en bovendien willen zij zelfs de Raad van State erbij halen. Dit is voor alle duidelijkheid geen strijd tegen enkele marginale fascisten, maar in de eerste plaats de poging om een duidelijk statement te maken tegen extreem – rechts. Een vereniging als NSV, die regelmatig gewelddadig uit de hoek komt, verdient volgens ons geen subsidies noch erkenning. Daarnaast willen we net zoals op de betoging wijzen op het groter beeld: de voedingsbodem voor partijen als het Vlaams Belang, waar NSV de officieuze studentenorganisatie van is. Deze strijd, die cruciaal en zeer breed is, begint echter op onze eigen universiteit. Steun ons hierbij en sluit aan bij ALS!

No pasaran!

Marc Puyol

Een reactie achterlaten