700 anti-fascisten waren op de oproep van het komitee tegen fascistisch geweld ingegaan om op 29 maart in Brugge te betogen tegen de recente golf van terreur en provokaties. De betoging vormde dan ook een krachtig antwoord op Jeroen Mol en z’n vriendjes.
Voor de betoging verklaarde de politie en het stadsbestuur dat ze voor relletjes vreesden. Onder het goede oude motto van “extreem-links=extreem-rechts” werd verwezen naar de verwachte komst van zowel neofascistische skinheads als “Gentse anarchisten en krakers”. Toevallig werd op 29 maart een bus met Gentse anarchisten opgepakt nadat er verboden wapens gevonden werden” (namelijk enkele vlaggestokken en staven om spandoeken aan te bevestigen). Hiermee leverde de rijkswacht de pers een argument om over de betoging te schrijven dat het “extreem-links” was. Op deze manier kan de mythe dat “les extremes se touchent” in stand gehouden worden.
De “extreem-linkse” betoging verliep rustig en beschikte over een degelijke eigen ordedienst. Het “Brugsch Handelsblad” merkte op dat “leden van de Britse Socialist Party voor de ordehandhaving zorgden”. Dit weekblad bemerkte ook vertegenwoordigers van andere zusterorganisaties van Militant Links, namelijk leden van Offensief (Nederland) en de Socialistische Alternative Voran (Duitsland). Het zal voor de fascisten nu ook wel duidelijk zijn: internationale solidariteit is voor ons iets heel konkreet. Iedere fascist die het waagt om één vinger uit te steken naar een kameraad of een linkse aktivist krijgt een internationale organisatie tegen zich.
Naast de ruime Blokbuster-delegatie waren de ABVV-jongeren, het AK, SJW, verschillende homo-en-lesbiennegroepen,… present. Ook de politie en de rijkswacht hadden “goed gemobiliseerd”: 330 manschappen om exakt te zijn. Hun budget voor de betoging lag dan ook erg hoog: de betoging kostte hen meer dan 3 miljoen frank.
De fascisten, die vooraf verklaarden 500 gelijkgezinden te mobiliseren voor een tegebetoging kwamen niet verder dan 100 man. Ze konden dan ook niet in de buurt van de betoging komen. Enkel ‘dikke Gerda’ (de “charismatische” VB-leidster uit Tielt) kon het niet laten om vermomd als toerist de Hitlergroet te brengen. Het Vlaams Blok mag dan beweren “respektabel” te zijn, hun Tielts kaderlid toonde eens te meer de ware aard van het Blok. Ook de Roeselaarse NSV’er Wim Vinckier ondernam een éénmansaktie door aan de Eiermarkt z=n fascistische slogans te skanderen, of dan toch een poging daartoe te ondernemen. Andere aanwezige fascisten waren o.a. VMO-leider Bert Eriksson, leden van het Franstalige Front Nouveau de Belgique (!) en talrijke NJSV’ers. Frank Vanhecke had zich voor de betoging gedistantieert van het NJSV en van eventuele tegenakties, hij verklaarde dat het Blok “niet meer akkoord gaat met de recente evolutie van het NJSV”. Maar toen het Brugsch Handelsblad NJSV-praeses Tom Vandendriesche kontakteerde verklaarde diens moeder: “Voor het NJSV moet je bij Frank Vanhecke zijn. Die houdt toch alle touwtjes stevig in handen.” Bovendien bevestigde een getuige dat de NJSV-praeses overleg pleegde op het VB-sekretariaat aan de Potterierei naar aanleiding van een klacht van het Centrum voor Racismebestrijding tegen het NJSV. Vandendriesche ontkende dat Mol lid was van het NJSV, wat nochtans beweerd werd door VB-gemeenteraadslid Lucien Decoorne, en hoe zou die weten wie er allemaal lid is van het NJSV? Het wordt nog maar eens duidelijk hoe nauw het NJSV en het VB met elkaar verweven zijn.
De band tussen het Blok en de straatvechters werd nog maar eens duidelijk uit verklaringen van o.a. Yannick P en Karel Himpens van de VNP. Himpens, die zich voor de rechtbank moet verantwoorden voor slagen en verwondingen in enkele Brugse kafees verklaarde dat Jeroen Mol wel degelijk lid is van het Blok. Yannick P ontkent dat hij banden heeft met de Ku klux Klan en verklaarde dat hij “geen fascist is maar wel een volksnationalist die kontakten legt met Duitse nationalisten.” Hij verklaarde tevens dat hij indertijd lid geworden was van het Blok nadat Vanhecke hem gezegd had dat het Blok revisionistisch was. Hij heeft van Vanhecke nog revisionistische boeken gekregen.
De kampanje tegen fascistisch geweld heeft de fascisten in Brugge een belangrijke slag toegebracht. Ze zullen nu tweemaal nadenken vooraleer ze het nog wagen om linkse aktivisten te intimideren en aan te vallen. Bovendien werd met deze betoging de hypokrisie van het Blok benadrukt. Deze partij wil zich profileren als een partij van het volk maar er is geen onderscheid tussen haar “propere” politieke mandatarissen en de neofascistische skinheads die de straten onveilig maken.
