Strijdbaar antifascistisch protest in Antwerpen tegen extreem-rechtse meeting


Op het Conscienceplein verzamelden maandagavond honderden antifascisten om samen te protesteren tegen de boodschap van haat en verdeeldheid van extreem-rechts. Als onderdeel van de poging om zichzelf opnieuw op te bouwen in Antwerpen, nodigde het Vlaams Belang de Italiaanse politicus Matteo Salvini uit. Het spaarde kosten noch moeite: de Italiaan werd met een privé-vlucht overgebracht en voor de gelegenheid werd de prestigieuze Handelsbeurs afgehuurd. Anti-establishment is een term die de lading niet bepaald dekt bij het Vlaams Belang! Ook de ironie van een racistische partij die een buitenlander met een privé-vliegtuig naar Antwerpen brengt, zal niemand ontgaan.

Het tegenprotest was groot en strijdbaar. De politie sprak over 300 tot 350 aanwezigen. Wellicht waren we met zo’n 400. Dat is een pak meer dan op de antifascistische acties de voorbije jaren. Hopelijk is dit het begin van een hernieuwde antifascistische beweging in Antwerpen. Nadien volgde nog een Sardienen-actie op het De Coninckplein.

Er was een bont gezelschap van antifascisten: mensen van Italiaanse afkomst die enkele slogans in het Italiaans riepen en de anderen leerden hoe Bella Ciao wordt gezongen, er waren Franstalige slogans, we hoorden een paar woordjes Spaans en ook wat Engels. Er waren Koerdische en Kasjmiri activisten. We zagen vakbondsmilitanten en -verantwoordelijken, politieke activisten van diverse organisaties en horizonten, jongeren en veel ongeorganiseerde mensen die iets willen doen tegen extreem-rechts en fascisme. Het protest was aanstekelijk: de slogans werden luider en luider mee geroepen. Er werd gewerkt met een open micro: iedereen die dit wenste, kon spreken zodat diverse standpunten aan bod kwamen.

Het protest benadrukte sociale thema’s. In het verslag van Het Laatste Nieuws wordt een betoogster van Italiaanse afkomst aan het woord gelaten die het kernachtig samenvatte: “Het goeie aan dit protest is dat het de aandacht vestigt naar de zaken die echt belangrijk zijn zoals openbaar vervoer, minimumlonen en -pensioenen en investeringen in cultuur. Het gaat niet om bepaalde zaken zomaar afkraken vanavond.” Racisme, seksisme en alles wat ons verdeelt, verzwakt onze strijd voor een betere toekomst. Dat is een belangrijke reden voor antifascistisch protest.

Een vakbondsmilitant merkte op dat collega’s die openstaan voor racistische vooroordelen voor de verdediging van hun lonen, jobs en pensioenen naar de vakbonden kijken en niet naar het VB. We kunnen die collega’s overtuigen. Niet met een belerend moralistisch vingertje, maar door samen te strijden voor onze levensstandaard en onze toekomst.

Het enthousiasme van deze antifascistische actie is iets waarop kan gebouwd worden. Helaas vrezen we dat dit heel hard nodig zal zijn. Er is het rechtse besparingsbeleid, onder meer van de Vlaamse regering, dat onze levensstandaard ondermijnt. Tegelijk voelt extreem-rechts zich na de verkiezingen sterker om racisme en haat te verspreiden. Dit zelfvertrouwen beperkt zich niet tot het VB: ook groepen in de marge van het Belang laten van zich horen. Het aantal incidenten neemt toe: van brandstichting in het geplande asielcentrum van Bilzen tot de zoon van een voormalig VB-parlementslid die de Hitlergroet brengt in het fort van Breendonk. We moeten ons organiseren om het zelfvertrouwen van extreem-rechts te breken door aan te tonen dat brede lagen van de bevolking hun verdeeldheid en haat niet aanvaarden.

Er dient zich al meteen een volgende afspraak in Antwerpen aan. In maart houden de studenten van het Vlaams Belang een optocht die traditioneel de hele fauna en flora van extreem-rechts bijeenbrengt. Zo’n haatmars is niet zozeer gericht op de maatpak-politici die volop Europese subsidies slurpen in prestigieuze zalen als die van de Handelsbeurs. Het is een bijeenkomst van zowel rechtse studenten als marginale biernazi’s en alle mogelijke varianten daarop. Er is een traditie van tegenbetogingen. Met Blokbuster en ALS willen we ons steentje blijven bijdragen om daaraan mee te bouwen met al wie dit wil. Dit was een enthousiast en mooi begin, laten we doorgaan met de antifascistische strijd!